გზაზე გადავდიოდით. უცებ ველოსიპედი დიდი სიჩქარით გამოვარდა და შემთხვევით ჯეიტს დაეჯახა.
-არაააააააააააა (მე)
-აუუ ფეხიიი (კ)
-აუუ ძაან დიდი ბოდიში არ მინდოდა მართლა (ვიღაც ბიჭი)
-იდიოტოო, დეგენერატოო, სულელო, ბაღლინჯო!!! (მე)
-არაუშავს ჯესი. შემთხვევით დამეჯახა! (კ)
-ხო ხო მართლა არ მინდოდა (ის)
-ოხხხხხ... (მე)
-გაჩუმდი (კ)
-ყველა მე მაჩუმებს :| (მე)
-კარგად ვარ! (კ)
-მოდი დაგეხმარები ადგომაში (ის)
-მადლობა <3 (კ)
-რაღაცნაირი თვალით უყურებ კეიტ! (მე)
-რას ქვია რაღაცნაირი? (კ)
-აიი ისეთი (მე)
-კაი რაა. წამო წავიდეთ სკოლაში (კ)
და გავაგრძელეთ გზა. მივედით სკოლაში და მასწავლებელმა მაშინვე გამოაცხადა
-ბავშვებო ნიშნები უკვე არის საკონტროლოსი (მარია (მასწავლებელი))
-ვაიმეე (კ)
-რაზე ნერვიულობ ვერახარ :| (მე)
-ოჰ შენ არ გაქვს სანერვიულო მაინც იცი რო  2 ს მიიღებ :D (კ)
-))) (მე)
მასწავლებელმა გამოაცხადა ნიშნები:
-ნიკი-8, სალომე -7 , ტერეზა -9 კეიტი-8...
-აუუუ 8 მივიღეე(( (კ)
-არაუშავს (მე)
-უიი ერთი ადამიანი დამრჩა. ჯესიკა. მან მიიღო 10
-მეეეეეეეეეეეეე? (მე)

ეს საცდელი თავია. თუ მოგეწონათ კიდე დავდებ. კომენტარები არ დაიშუროთ! და არც კრიტიკა ;)