წინა თავი შეგიძლიათ ნახოთ აქ!
აუ რა მაგარია არ მჯერა! მალე წავალ! -ეფფ! წამოდი ვაგვიანებთ! უი ბოდიში ახლა უნდა წავიდე და მერე დავწერ რაც მოხდება.
-ეფ მოდიხაარ? (კრისტენი) -კი კი ჩანთას ავიღებ და გამოვდივაარ! (მე)
გავედი გარეთ და მანქანით მივედით კოლეჯთან. -ეფ, კრისტენ ამოდით ავტობუსში (მასწავლებელი)
ავედით ავტობუსში. ადგილები თითქმის დაკავებული იყო. უკანა რიგში ფანჯარასთან ნიკი იჯდა. ნიკი კაი ბიჭია ჩემი მეგობარია. ნიკის გვერდზე სარა და მისი ჭორიკანა დაქალები იჯდნენ. სარას გვერდზე ჯო იჯდა. ერთადერთი ადგილი იყო დარჩენილი ჯოს გვერდზე ფანჯარასთან. სასწრაფოდ მივვარდი და დავჯექი. -გამარჯობა ჯო. (მე) -უი ეფ ვერც დაგინახე, როგორ ხარ ? (ჯო) -ძაან კარგად. მიხარია შენს გვერდზე რომ მოვხვდი (მე) ჯოს გაეცინა. -ბევრი თაყვანის მცემელი გყავს? (ჯო) ცოტა არ იყოს ეს კითხვა ძალიან გამიკვირდა. -არაა... (მე) -ბავშვებო კარგად დაჯექით დავიძრებით ახლა(მასწავლებელი)
ცოტა დრო გავიდა და ჩამეძინა. ცოტა ხანში გავიღვიძე და ადგილზე გავშეშდი. ჯოს ჩემს მხარზე ეძინა ;დ ვცდილობდი არ გავძრეულიყავი, არც მესუნთქა რომ არ გაღვიძებოდა. თითქოს მესიამოვნა კიდეც. სარა შურიანი თვალებით იყურებოდა უცებ ჩვენსკენ გამოიხედა და იყვირა: -რაააააააააააა???
(ეხლა დავწერდი რაღაცას მარა სირცხვილია ხ...ა) ;დ;დ
-ხო რაიყო?^_^ (მე) -ხო რავი... არაფერი...უბრალოდ ვერ ეღირსები(სარა) -ჰა-ჰა-ჰა (მე)
ცოტა ხანში ჯოსაც გაეღვიძა -უი ბოდიში (ჯო) -არა რა ბოდიში! (მე) -ლამაზი თვალები გაქვს (ჯო) -მადლობა <33 [იესსსსს-გავიფიქრე] (მე) -ბავშვებოო ჩავდივართ! (მასწავლებელი) რამაგარიაააააააა-ატეხეს ბავშვებმა.
-ჯო, მოდი გავისეირნოთ (სარა) -კარგი (ჯო) -ეფ შენც წამოხვალ? (ჯო) -კი სიამოვნებით (მე) -უხხ (ჩაიბუტბუტა სარამ)
| 
