ნოემბერი-ძალიან რომანტიული და რაღაცნაირი თვე... რაღაცნაირად თბილი მაგრამ, ამავდროულად ცივი... მიყვარს ნოემბერში სახლში ყოფნა... დილას ჩიტების ტკბილი ჭიკჭიკი, საღამოს თბილი ყავა/ჩაი... ზოგჯერ ბუხარიც.... ძაან მიყვარს ნოემბერი, მაგრამ ყოველშემთხვევაში ჩემთვის უსიყვარულოდ. მარტო. ზოგჯერ შეიძლება მეგობრებთან... არა არა! მეგობართან...ერთფეროვნება... ვერ ვიტან!... არა შემეშალა, მეზიზღება!... მინდა რაღაც ახალი და სასიამოვნო გავაკეთო მაგრამ არ გამომდის, რაღაც ხელს მიშლის, მაჩერებს... სკოლა!... ესაა ის ჯოჯოხეთი რომელიც არაფრის გაკეთების უფლებას არ მაძლევს... აუტანელია... მთელი 12 წელი ჯოჯოხეთში, ყოველ დღე შაბათ-კვირის გარდა... ერთფეროვნება... უკვე იმედიც არ მაქვს რომ რამე გამოვა... მჯერა... მჯერა... მჯერა... მაინც მჯერა!... იქნებ რამე გამომივიდეს....
-ისევ ეწევი
-კი... რამე პრობლემაა? (მე)
-ძალიან დიდი!
-და შენ რა გინდა?! (მე)
-რომ აღარ მოწიო!
-შენ არავინ გეკითხება! (მე)
-ვიცი მიზეზი რატომაც ეწევი მაგრამ არ მესმის თავს რატომ იტანჯავ?!
-...
-ნუ ტირი!
-არ ვტირი!!!! არა- უფროსწორად არაა შენი საქმე! (მე)
-კარგი წავალ და რაც გინდა ის გიქნია!
-სწორედ იმას ვიზამ რაც მომინდება! (მე)
-....
-წადი! (მე)
14 წლიდან ვეწევი... ახლა 17ის ვარ... აი მაშინ დავიწყე მოწევა როცა დედ-მამა ავიაკატასტროფაში დაიღუპნენ...
იმიტომ დავდე პატარა თავი რომ მაინტერესებდა გინდათ თუ არა გავაგრძელო რომ უაზროდ არ დავდო :D The End By: Nuca
kaiaaaaa noembershi me var dabadebuli... 11 noembers... ukve am kviras!! :* dadee xo ici rom me ert-ert sauketeso motxrobis mwerlad gtvli :* [dikos chatvlit]
noembershi me var dabadebuli... 11 noembers... ukve am kviras!! 
